مازیار ناظمی

در سال‌هاي اخير خصوصا، استفاده از مجرياني که به خوبي حرف مي‌زنند، در برنامه‌هاي سيما رواج يافته است. نگاهي به برنامه‌هاي مختلف شبکه‌ها نشان دهنده اين موضوع است که بيشتر تهيه کنندگان ترجيح مي‌دهند از ژانر گفت و گو استفاده کنند، چرا که اولا به لحاظ تهيه تصوير و ساخت آيتم‌هاي مورد نياز دردسر کمتري دارد و دوم اينکه هزينه کمتري هم خواهد داشت، چرا که بيشتر ميهمانان يا از مسئولان هستند که به لحاظ قانوني و مسئوليت‌شان پولي را بابت حضور در برنامه دريافت نمي‌کنند يا تک ميهماناني هستند که در حوزه‌هاي مختلف به دلايل متعدد در برنامه حضور مي‌يابند و با سخاوتمندي زمان آن را به خوبي پر مي‌کنند!

ناظمي در اين نوشتار درباره صميميت مجريان نوشته است: بدون ترديد يکي از عوامل مهم در پيوند مخاطبان با رسانه ملي حضور مجريان حرفه‌اي است که اين موضوع در برنامه‌هاي گوناگون فرق مي‌کند، مثلا در خبر سياسي توصيه مي شود به لحاظ شخصيتي از افراد خوش سابقه، محبوب، تحصيل کرده و مسلط و با متوسط سني بالا استفاده شود. اين تعريف در بخش‌هاي ديگر مي‌تواند تفاوت کند. اما يک چيز بين اين مجريان مي‌تواند مشترک باشد و آن هم صميميت واقعي است.

آنچه که در سال‌هاي اخير بيشتر ديدم حضور مجرياني است که بيشتر از اينکه حرف خوب بزنند، خوب حرف مي زنند و اين شيوه صدمات جدي به ارتباط مخاطب با رسانه وارد کرده است. بکار بردن کلمات و عبارات مجيزگونه و افراط بر مدح و تکريم بيش از حد و غير متعارف در نزد برخي گويندگان و مجريان صدا و سيما موجب شده تا درجه اين صميميت کاهش يابد.

به نظرم امروز مخاطب بيشتر خواهان صداقت، احترام و صميمت به شکل واقعي، عيني و عميق است و مجريان، گويندگان و حتي گزارشگران و خبرنگاران بايد راحت و بدون تکلف و فارغ از تعارفات غير معمول با مخاطبان صحبت کنند. همه چيز را خوب جلوه دادن و ناديده گرفتن آنچه که بد بودن آن را همه مي‌دانند از بزرگترين عوامل از بين رفتن اين صميميت است.