مجری گری، گویندگی و فن بیان             

نحوه ارایه اخبار در تلویزیون،‌ طی سالیان،‌ رشد و پیشرفت چشمگیری داشته است. در تمامی جهان،‌ امروزه خبر شکل و روش مطلوب و استاندارد خود را دنبال می‌کند و شامل بخش های زیر است:

- خواندن اخبار از روی متن‌رسان.
- مجموعه‌ای از خبرهای کوتاه ضبط یا فیلمبرداری شده.
- برش دادن به بخشهای کوتاه از یک رویداد زنده ( معمولا از راه دور و خارج از استودیو)
- وقتی تصویری در دسترس نیست، طرحهای گرافیک با صدای گزارشگر.
- مصاحبه زنده درباره موضوعهای روز در استودیو.
- نودارها،‌ نقشه‌ها و به طور کلی تصاویر گرافیک تشریحی.
- عنوانبندی از طریق دستگاه مولد علائم و حروف ( مشخص کردن عناوین فرعی،‌نقل قولها و غیره).
این قالب برای دیگر برنامه‌های جامع و فارگیر نیز قابل استفاده است. به طور نمونه در جنگهای ورزشی، یک گزارشگر یا گوینده با تجربه، مجموعه‌ای از موارد ضبط یا فیلمبرداری شده را معرفی می‌نماید و با چهره‌های سرشناس ورزشی مصاحبه می‌کند.

طرح کلی
گوینده و گزارشگری که مطلب متن‌رسان و نوشته‌های بازتاب یافته بر شیشه مورب جلوی لنز دوربین)) را می‌خواند،‌ به نظر می‌رسد که به طور مستقیم به دوربین نگاه می‌کند. به طور معمول یک نسخه از متن خبر برای موارد اضطراری،‌ همچنین برای صحت و اعتبار بخشیدن به مواردی که گفته می‌شود، روی میز گوینده است. اما تا جای ممکن از خواندن مستقیم مطلب از روی نوشته‌های روی میز خودداری می‌گردد.
گوینده از طریق یک گوشی صدای کارگردان و علامتهای سردبیر خبر را برای مطالبی که قرار است بخواند،‌می‌شنود. تصاویری که از طریق مانیتور در داخل استودیو دیده می‌شود،‌اطلاعات دیگری را به مجری ارائه می‌دهند، از قبیل:
- تصاویری که درحال پخش است.
- تصویر پیش‌بین اعلام زمان سپری شده وباقیمانده،‌ یا تصویری از نوار راهنمای فیلم برای خبر بعدی.
- همچنین ممکن است کارگردان یک علامت نوری را برای تعیین لحظه آغاز صحبت کردن بدهد.
- تلفن رومیزی نزدیک به گوینده، به او امکان می‌دهد که در لحظات اضطراری با کارگردان تماس بگیرد.
بیشتر ایستگاههای تلویزیونی، زمینه پشت تصویر را نسبتا ساده انتخاب می‌کنند ونشان شناسایی( آرم) فرستنده و یک قاب از تصویر موضوع خبری را که درحال پخش است، روی آن نمایش می‌دهند. تصویراخیر، درگذشته از پشت، روی پرده زمینه تصویر تابانیده می‌شد( rear project ) ، اما امروزه از شیوه‌های الکترونیک و با بهره‌گیری از دستگاه مولد جلوه‌های ویژه تصویری، یا کروماکی)) ،‌ این تصویر روی پرده زمینه پشت گوینده شکل می‌گیرد. هرگاه ضرورت یابد که یک دستگاه مانیتور، برای نمایش مصاحبه‌های فرستاده شده از راه دور، در قاب تصویر گوینده قرار گیرد،‌می‌توان محل مناسبی هم برای آن درنظر گرفت.
دوربینهای تلویزیونی ( که از راه دور نیز قابل کنترل هستند) بندرت حرکت داده می‌شوند. برای تنظیم قاب‌نما ، از امکانات لنز زوم آنها و حرکات سر دوربین استفاده می‌شود.

شرح تصویر

 هرچند گوینده ظاهرا در کمال راحتی و آسایش به طور مستقیم با بینندگان صحبت می‌کند، اما درحقیقت با برنامه بسیار دقیق و زمانبندی شده‌ای روبه‌رو است که در اجرای آن با اشاره‌ها و پیشنهادات و علامتهاو راهنماییهای گوناگونی از طریق: متن‌رسان، مانیتورهای تصویر،‌ ساعت، مدیر صحنه،‌ متن خبر ذخیره،‌ چراغهای علامت دهنده،‌ و تلفن رومیزی محاصره شده است.

تولید و عرضه خوب برنامه،‌ متکی برسازماندهی حول و منظم است. نظم و ترتیب تولید روزآمد که بتواند اخبار آخرین لحظه‌های قبل از پخش را در برنامه جای دهد، موارد اضافی و نامناسب را حذف نماید، زمان سپری شده و باقیمانده را در نظر بگیرید و زمان هر بخش خبری را در محاسبات خود منظور دارد، عاملی ضروری است. زمانبندی برنامه متاثر از سرعت و دقت گوینده در خواندن اخبار است. علامتهای زمانی که در جاهایی از نوشته‌های متن‌رسان دیده می‌شود، گوینده را در همگاهی متن گفتار خود،‌ با تصاویر درحال پخش یاری می‌کند، و درجای لازم مکثهایی با مدت زمان معینی را مشخص می‌سازد. بداهه‌سازی درخبر، بویژه درجاهایی که علامتهای دقیق و از پیش تعیین شده داده می‌شود، پذیرفته نیست.
برای جلوگیری از وقفه‌هایی که ممکن است در اثر پاره شدن فیلم در حال پخش، یا قطع ‌ ارتباط ماهواره‌ای و امثال آن پیش بیاید و در پخش زنده اخلال ایجاد نماید، به طور معمول، چند خبر مصور ذخیره، با زمانبندی مشابه با اخبار گنجانده شده در برنامه، به عنوان پیش‌بین روی دستگاههای پخش ویدئو و فیلم آماده نگه‌داشته می‌شود. از سوی دیگر ،‌ گوینده نیز مطالب مناسبی برای این گونه لحظات در دست دارد.